dikiz!!

zaman bizden neler çalabilir?en güzel,ayna cevap verir.görmek istediğimizi değil sadece olanı sergiler dimi...bence dikkatli bakmak gerek.her kederi,mutluluğu ayrıntılarında saklar ayna,çoğu zaman kimseyi göremeyiz bakınca ben yokum,başkasıda!bana büyüdüğümü gösterir,sana yalanlarını...vicdan muhasebesi asıl orda yapılır,eğer bakabilirsen aynada gözlerinin içine.sana körlüğü,umutları ve atladığın hayatları resmeder eğer görmeyi bilirsen.ona sadece güzelken iyiyken bakılmaz,herhalimizle önünde durur ve gerçeği görmesine izin veririz,''sen benim katilim olsanda seni seveceğim'' der gibi!!!10 yaşınıda gösterir 70 inide.iyi ve kötüyü.güzel ve çirkini elbet...

yanıbaşımızdaki insanlar,ailemiz,dostlarımız ve illaki sevdiklerimiz,toplum içinde aynamızdır,bizden birer parçadır ve bir nevi kimliğimizdir.kendini saklasan biri dışarı koşar,biri tutar,biri pişirir....birimi öldü o öldü!!
ben kendimi sana anlatabilirim,ama beni bana asla.
eskisi gibi bakmıyorum artık gözlerimi kaçırmıyorum bu kez,veremeyeceğim hesabım yok diyebilmektir aynanın hikmeti.üstüne gitmek kendini anlatabilmektir,boşverip kenara çekilmek değildir hiçbirzaman yapılması gereken...insan hayatta nelerini kaybetmiyor ki,ama zararın neresinden dönersende kardır diyor birileri,bu benim için değil senin için,bu sensin ve senin hayatın demeyi istiyorum,ama sen sana ait olmayan bi hayatı seçip kendinmişçesine sorgulamalara giriyor,kendinle hesaplaşmaktan kaçsammı diye kanıyorsun,çünkü bakıyor ve görmüyorsun etrafında olanı biteni,senin için çırpınan insanlar var,arıyorlar açmıyorsun,söylüyorlar duymuyor....ben mi? benimi merak ediyorsun içten içe?ben sadece sövüyorum gelmişe geçmişe,böyle olmamalıydı diye hayıflanıyorum ama herzamanda aynanın karşısında dimdik duruyorum...seni görüyorum,kendimi bazen...