bu gece heceliyorum tüm kelimeleri...sebebimde alkol yok,kalbimde kekelemekte oldukça,başucumda 6.kahvem,kültabağımda izmarit,kalbimde ezikler tespit edilmiş umrumdaymış gibi..
duvarlarımdan yaşlar süzülüyormuş bir bir,bir bir yalanlar duyuluyormuş kulak kabartılınca...o zamanlar başkasının düşünde ,döşeğindeydim oysa.yanıldı birileri bilirim ama söylemem,o da söylemez oda da!!
yağmur çiseleyince sokağa atlanır ya birden,sonra geçen arabalar su sıçratır inadına gibi,o aynadan bakan ben olmadığım için severdim halimi...
odamın camlarından süzülmesini izlerim,isterim ve evet severim...yağmurun altında neyleyim bir damla olamadıkça gökte...
huzur bir döşekte inan,gazı azalmış bir lambada,göğe dikilmiş bir çift gözde...
yaşlanmak istiyorum şuan;perdesi olmayan,gaz lambasının isi ile sigarmın dumanının birbirine karıştığı bir odada,saç sakala koşmuş,kendiii kendimle yaşlanmak...huzuru bir başkasında arayıpta bulamadığım günleri düşünüp,artık adımı bile hatırlamayan insanlardan uzakta olmak...bir başıma.masam ve sandalyem olsun,penceremdede az biraz güneş..hadi küçük bir saksıdada çiçeğim,ama bilirim ki onuda kaybedeceğim...

bir sigara,bir sigara ve bir sigara daha uykusuzum sana gece..
hasretim rüyaların tadına,düşlere ve illaki kabuslara..göremediklerimle yaşıyorum,bilmediklerimi eksilterek..farkediyorum biraz ve biraz daha acımak değil acıtmak gerek...sevmek değil sevilmek...
3 noktayı çok kullanıyorum sen okuduklarının arasını say,ben aslını inkar ederim,aslımı asla...öptüm yine; ama sen uyurken,baktım yine;kısmen uzak...alan dar mesafe hallice..
saçmaladım zannımca,sadece yazarak değil hal ve hareketlerimle...bir yere koyamıyorum bünyeyi,her an farklı modlarda şahsım!biraz rakıdan aldım,az da mezeye daldım...bu geceyi kurtardım tanrım,bu geceyide kurtardım.
yarın için ne yaptım?bugün için ne yapmıştım?ömrüme bir çivi daha çaktım gibi...

emanettir hayat,yarattığım bulutlar akar üzerimden,kurduğum düşümsülerledir içtiğim her yudum alkol.
emanettir sevgim,sevgilim,uykum ve öpülmelerim,bulduğum huzur emanettir ne olacağını kestiremeden,anlıktır sadece...hayli çoktur cezam yatsam bitmez ,gitsem kaybolmaz,sövsem ayıp...halböyle..halin öyle..

inanmadan,istemeden hatta hiç hesaplamadan düşülür durumlara neticede bir çıkış şanstır..ışığı görmek mühim değil,ışığa gitmektir aslolan.artık bekliyorum ışık bana geliyor,gölgem uzuyor ve ben başkası oluyorum.
perdeyi açarsam farkediyorum camlarım ne kadar kirli,dışarda hava ne kadar güzel ve bekliyorum yağmuru ki zahmet etmeyeyim....artık böyleyim ve artık nedenlerim sağlam değil durumlara.sadece bekliyorum ellerim iki yanda.
anladım ki herşey akılda!ne yattığım uykudur, nede içtiğim su, ne baktığım aynadır, ne gittiğim yol, ne tuttuğum sözdür, nede gördüğüm gerçek ,bildiğim sen ,yıkadığım yüz, tanıdığım ben...