1 Mayıs 2010 Cumartesi

-----




adım atılan en köhne mekanın,cam önü müşterisiyim ben,
odam küçük,suçlarım gerçek,yaşadıklarım sadece hatıra benim...
yaşadığım yerlerde kapılarım kilitsiz,gözlerim yarıaçık hep...
mekanlarıma sen uğramazsın,odamda olman imkansız,
bu benim misafirden hoşnutsuzluğumdan değil asla,sadece olmak istemeyeceğinden.
belkide bulup gelemeyeceğinden...
sürülü tarlalarda gezerim aklıma eser,elimde bir şişe şarabım olur...
şehirde gezerim,yanından geçerim ama tanıyamazsın,
bilki tanıdığın ben değilim,ama gezdiğim şehir senin...
boş kaldığım zamanlar oturup hayat için birşeyler üretemem,
yada bir formul bulup hayata bir ilmek daha atamam..
ben sadece yorgunum kenarda köhne mekanlarda,basit bir sokak arası kahvesindeyim her sabah ben,saat tam 07:55 te,o sokakta sen yoksun...
tanıdığım çok ama sadece yanımdan geçip ihtimal düşüyorlar,
her sabah acaba bu o mu? soruları geliyor kulağıma...
evet o benim ama sizin tanıdığınız ve senin bildiğin değil...