gökte naraları yankılanan bir sürü ayyaş,gecenin değil ,istirpotunun renginde boğulmuş gözleriyle savrulurken mekanlar arası, anlam yüklemekte zorlandıkları kelimeler sarfettiler pervansızca..etrafta herkes sağırdı onlara farkedemediler,acı çektiklerini iddia ettiler kimseler duymasada,hayattan yakındılar...ağlayanlar vardı aralarında kıpkırmızı gözleriyle geceye bakan, ecel gelsin dedi biri!!!o an ki herkes bakar oldu onlara,ciddiye alındıklarını sandılar...ama bakan herkesin yüzünde o yarım gülümseme,pis bir durum !!!herkes onu beklemekteydi ama sadece onlara gelecek sandılar...